stupidus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | stupidus | stupidă | stupidum | stupidī | stupidae | stupidă |
| Vocatif | stupide | stupidă | stupidum | stupidī | stupidae | stupidă |
| Accusatif | stupidum | stupidăm | stupidum | stupidōs | stupidās | stupidă |
| Génitif | stupidī | stupidae | stupidī | stupidōrŭm | stupidārŭm | stupidōrŭm |
| Datif | stupidō | stupidae | stupidō | stupidīs | stupidīs | stupidīs |
| Ablatif | stupidō | stupidā | stupidō | stupidīs | stupidīs | stupidīs |
stupidus \Prononciation ?\ ; première classe
Synonymes
- stupens
Dérivés
- obstupidus (« hébété, interdit »)
- praestupidus (« très stupide »)
- stupiditas (« stupidité »)
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « stupidus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage