struthiocamelinus
Latin
Étymologie
- Dérivé de struthiocamelus (« autruche »), avec le suffixe -inus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | struthiocamelinus | struthiocamelină | struthiocamelinum | struthiocamelinī | struthiocamelinae | struthiocamelină |
| Vocatif | struthiocameline | struthiocamelină | struthiocamelinum | struthiocamelinī | struthiocamelinae | struthiocamelină |
| Accusatif | struthiocamelinum | struthiocamelinăm | struthiocamelinum | struthiocamelinōs | struthiocamelinās | struthiocamelină |
| Génitif | struthiocamelinī | struthiocamelinae | struthiocamelinī | struthiocamelinōrŭm | struthiocamelinārŭm | struthiocamelinōrŭm |
| Datif | struthiocamelinō | struthiocamelinae | struthiocamelinō | struthiocamelinīs | struthiocamelinīs | struthiocamelinīs |
| Ablatif | struthiocamelinō | struthiocamelinā | struthiocamelinō | struthiocamelinīs | struthiocamelinīs | struthiocamelinīs |
struthiocamelinus \Prononciation ?\
Références
- « struthiocamelinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage