stranický
Étymologie
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | stranický | stranická | stranické | |
| vocatif | stranický | stranická | stranické | ||
| accusatif | stranického | stranický | stranickou | stranické | |
| génitif | stranického | stranické | stranického | ||
| locatif | stranickém | stranické | stranickém | ||
| datif | stranickému | stranické | stranickému | ||
| instrumental | stranickým | stranickou | stranickým | ||
| pluriel | nominatif | straničtí | stranické | stranická | |
| vocatif | straničtí | stranické | stranická | ||
| accusatif | stranické | stranická | |||
| génitif | stranických | ||||
| locatif | stranických | ||||
| datif | stranickým | ||||
| instrumental | stranickými | ||||
stranický \ˈstraɲɪt͡skiː\ masculin
- (Politique) Partisan, du parti.
Vždy dodržoval stranickou disciplínu.
- Il a toujours suivi la ligne du parti.