stramenticius

Latin

Étymologie

Dérivé de stramentum, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif stramenticius stramenticiă stramenticium stramenticiī stramenticiae stramenticiă
Vocatif stramenticie stramenticiă stramenticium stramenticiī stramenticiae stramenticiă
Accusatif stramenticium stramenticiăm stramenticium stramenticiōs stramenticiās stramenticiă
Génitif stramenticiī stramenticiae stramenticiī stramenticiōrŭm stramenticiārŭm stramenticiōrŭm
Datif stramenticiō stramenticiae stramenticiō stramenticiīs stramenticiīs stramenticiīs
Ablatif stramenticiō stramenticiā stramenticiō stramenticiīs stramenticiīs stramenticiīs

stramenticius \Prononciation ?\

  1. De chaume.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. En paille.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références