stragelá
Étymologie
- Dérivé de stragela (« notice »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | stragelá | stragelayá | stragelatá |
| 2e du sing. | stragelal | stragelayal | stragelatal |
| 3e du sing. | stragelar | stragelayar | stragelatar |
| 1re du plur. | stragelat | stragelayat | stragelatat |
| 2e du plur. | stragelac | stragelayac | stragelatac |
| 3e du plur. | stragelad | stragelayad | stragelatad |
| 4e du plur. | stragelav | stragelayav | stragelatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
stragelá \stragɛˈla\ ou \strageˈla\ transitif
Prononciation
- France : écouter « stragelá [stragɛˈla] »
Références
- « stragelá », dans Kotapedia