spurcificus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | spurcificus | spurcifică | spurcificum | spurcificī | spurcificae | spurcifică |
| Vocatif | spurcifice | spurcifică | spurcificum | spurcificī | spurcificae | spurcifică |
| Accusatif | spurcificum | spurcificăm | spurcificum | spurcificōs | spurcificās | spurcifică |
| Génitif | spurcificī | spurcificae | spurcificī | spurcificōrŭm | spurcificārŭm | spurcificōrŭm |
| Datif | spurcificō | spurcificae | spurcificō | spurcificīs | spurcificīs | spurcificīs |
| Ablatif | spurcificō | spurcificā | spurcificō | spurcificīs | spurcificīs | spurcificīs |
spurcificus \Prononciation ?\
- Qui fait des choses malpropres.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « spurcificus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage