spira
Étymologie
- Du portugais espirrar.
Verbe
spira \ˈspirɐ\
Variantes
Références
- Martina Brüser, André dos Reis Santos, Dicionário do Crioulo da Ilha de Santiago (Cabo Verde): com equivalentes de tradução em alemão e português, Gunter Narr Verlag, 2002, 864 pages, page 171
Italien
Étymologie
- Du latin spira.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| spira \spi.ra\ |
spire \spi.re\ |
spira \ˈspi.ra\ féminin
Dérivés
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- spira sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Latin
Étymologie
- Du grec ancien σπεῖρα, speira.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | spiră | spirae |
| Vocatif | spiră | spirae |
| Accusatif | spirăm | spirās |
| Génitif | spirae | spirārŭm |
| Datif | spirae | spirīs |
| Ablatif | spirā | spirīs |
spira \Prononciation ?\ féminin
- Spire, spirale, tore.
spira dicitur et basis columnae unius tori aut duorum, et genus operis pistorii, et funis nauticus in orbem convolutus, ab eādem omnes similitudine. Pacuvius: Quid cessatis, socii, ejicere spiras sparteas? Ennius quidem hominum multitudinem ita appellat, cum ait: spiras legionibus nexunt.
— (Fest. p. 300 Müll)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Dérivés
Références
- « spira », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | spira | spiran |
| Pluriel | spiror | spirorna |
spira \Prononciation ?\ commun