spójnik

Étymologie

Dérivé de spójny, avec le suffixe -ik.

Nom commun

spójnik \spujɲik\ masculin inanimé

  1. (Grammaire) Conjonction.
    • Spójniki można podzielić na proste, jak „i”, złożone, jak „podczas gdy”, oraz zestawieniowe, jak „jeżeli… to”.
      Les conjonctions peuvent être divisées en simples, comme "i", complexes, comme "podczas gdy", et en résumées, comme "jeżeli… to".

Prononciation

Voir aussi