spójnik
Étymologie
- Dérivé de spójny, avec le suffixe -ik.
 
Nom commun
spójnik \spujɲik\ masculin inanimé
- (Grammaire) Conjonction.
Spójniki można podzielić na proste, jak „i”, złożone, jak „podczas gdy”, oraz zestawieniowe, jak „jeżeli… to”.
- Les conjonctions peuvent être divisées en simples, comme "i", complexes, comme "podczas gdy", et en résumées, comme "jeżeli… to".
 
 
Prononciation
- Bytom (Pologne) : écouter « spójnik [Prononciation ?] »
 
Voir aussi
- Spójnik (część mowy) sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)