sollertia

Latin

Étymologie

Dérivé de sollers, avec le suffixe -tia.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sollertiă sollertiae
Vocatif sollertiă sollertiae
Accusatif sollertiăm sollertiās
Génitif sollertiae sollertiārŭm
Datif sollertiae sollertiīs
Ablatif sollertiā sollertiīs

sollertia \Prononciation ?\ féminin

  1. Adresse, habileté.
    • Romulus, vir magno ingenio sollertiaque, in pulcherrimo loco multisque commodis praedito Romam condidit.  (Ciceron, De Republica, II, 5-6)
      Romulus, homme d'une grande intelligence et d'une grande habileté, fonda Rome sur un emplacement très beau et très commode.

Antonymes

Forme d’adjectif

sollertia \Prononciation ?\

  1. Nominatif neutre pluriel de sollers.
  2. Vocatif neutre pluriel de sollers.
  3. Accusatif neutre pluriel de sollers.

Références