sollertia
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | sollertiă | sollertiae | 
| Vocatif | sollertiă | sollertiae | 
| Accusatif | sollertiăm | sollertiās | 
| Génitif | sollertiae | sollertiārŭm | 
| Datif | sollertiae | sollertiīs | 
| Ablatif | sollertiā | sollertiīs | 
sollertia \Prononciation ?\ féminin
- Adresse, habileté.
- Romulus, vir magno ingenio sollertiaque, in pulcherrimo loco multisque commodis praedito Romam condidit. — (Ciceron, De Republica, II, 5-6)- Romulus, homme d'une grande intelligence et d'une grande habileté, fonda Rome sur un emplacement très beau et très commode.
 
 
Antonymes
Forme d’adjectif
sollertia \Prononciation ?\
Références
- « sollertia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage