skeud
Français
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| skeud | skeuds |
| \skœd\ | |
skeud \skœd\ masculin
- Disque.
Mon nouveau skeud enfin dans les bacs !
C'est blindé de skeuds !
— (Tonkatsu DJ, Épisode 2 : 2, avril 2016)
Variantes orthographiques
Traductions
Prononciation
- France (Lyon) : écouter « skeud [Prononciation ?] »
Homophones
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| skeud | skeudoù |
skeud \skøːt\ masculin
- Ombre (portée).
En diabell, er vali a ziskenne betek kreiz-kêr, e tremene a-wechoù tud, a-zaou, a-dri, skeudoù o hastañ gant o hent, pleget dindan ar glav.
— (Roparz Hemon, An Horolaj ruz, in Al Liamm, no 32-33, mai–août 1952, page 49)- Au loin, dans le boulevard qui descendait jusqu’au centre-ville, des gens passaient parfois, par deux, par trois, des ombres marchant avec hâte, ployées sous la pluie.
Degouezhet e oant en ur gornblegenn eus ar ganol ; a-dreñv dezho e verzent ar cʼhro du-se, an dud o tripal en amcʼhouloù evel skeudoù dilavar ; an dour krizet gant un aezenn skañv a zasskede betek ar pont hag ar cʼhoad sapr a astenne e cʼhoudor d’o degemer.
— (Youenn Olier, An deiz-ha-bloaz, Éditions Al Liamm, 1975, page 137)- Ils étaient arrivés à un tournant du canal ; derrière eux ils apercevaient là-bas sur la grève, les gens gambader dans l’obscurité comme des ombres muettes ; l’eau ridée par un souffle léger reflétait jusqu’au pont et le bois de sapins étendait son abri pour les accueillir.
- Reflet (d'un objet).
- (Par extension) Spectre.
- (Rare) Statue.
Dérivés
- damskeud
- e-skeud
- hanter-skeudenn
- skeudañ
- skeudek
- skeudenn
- skeudenn-lavar
- skeudennadur
- skeudennadurezh
- skeudennañ
- skeuudennaouiñ
- skeudennaoueg
- skeudennaouer
- skeudennek
- skeudenner
- skeudennerezh
- skeudennidigezh
- skeudennus
- skeudenroller
- skeudik
- skeudus
- war-skeud
Prononciation
- Skol an Emsav (France) : écouter « skeud [Prononciation ?] » (niveau moyen)
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499