sjansen
Néerlandais
Étymologie
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | sjans | sjanste |
| jij | sjans | |
| hij, zij, het | sjans | |
| wij | sjansen | sjansten |
| jullie | sjansen | |
| zij | sjansen | |
| u | sjans | sjanste |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | sjansend | gesjans |
sjansen \ˈʃɑnsə(n)\ intransitif
- (Familier) Flirter, faire la cour dans le but d’obtenir des faveurs amoureuses.
- (Familier) (met iemand) draguer (quelqu'un).
Synonymes
- → voir versieren#Synonymes (2)