sistemo
: sistemò
Espéranto
Étymologie
- Du français système.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | sistemo \si.ˈste.mo\ |
sistemoj \si.ˈste.moj\ |
| Accusatif | sistemon \si.ˈste.mon\ |
sistemojn \si.ˈste.mojn\ |
sistemo \si.ˈste.mo\ mot-racine issu de l’Ekzercaro {1OA, fond. grâce à 7OA }
Dérivés
- J-sistemo
- H-sistemo
- W-sistemo
- X-sistemo
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « sistemo [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « sistemo [Prononciation ?] »
Voir aussi
- sistemo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (vérifié)
- sistemo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- sistemo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine "sistem-" présente dans la 1a Oficiala Aldono de 1909 fondamentalisée par la 7a Oficiala Aldono (R de l’Akademio de Esperanto).
- Racine "-o" présent dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » ( de l’Akademio de Esperanto).
Étymologie
- mot composé de sistem- et -o « substantif »
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| sistemo \Prononciation ?\ |
sistemi \Prononciation ?\ |
sistemo \si.ˈstɛ.mɔ\
Italien
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe sistemare | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | (io) sistemo |
sistemo \si.ˈstɛ.mo\
- Première personne du singulier du présent de sistemare.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes