sinuatus

Latin

Étymologie

Déverbal de sinuo, dérivé de sinuatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sinuatŭs sinuatūs
Vocatif sinuatŭs sinuatūs
Accusatif sinuatum sinuatūs
Génitif sinuatūs sinuatuum
Datif sinuatūi
ou sinuatū
sinuatibus
Ablatif sinuatū sinuatibus

sinuatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Courbure.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif sinuatus sinuată sinuatum sinuatī sinuatae sinuată
Vocatif sinuate sinuată sinuatum sinuatī sinuatae sinuată
Accusatif sinuatum sinuatăm sinuatum sinuatōs sinuatās sinuată
Génitif sinuatī sinuatae sinuatī sinuatōrŭm sinuatārŭm sinuatōrŭm
Datif sinuatō sinuatae sinuatō sinuatīs sinuatīs sinuatīs
Ablatif sinuatō sinuatā sinuatō sinuatīs sinuatīs sinuatīs

sinautus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de sinuo.

Références