silentiosus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | silentiosus | silentiosă | silentiosum | silentiosī | silentiosae | silentiosă |
| Vocatif | silentiose | silentiosă | silentiosum | silentiosī | silentiosae | silentiosă |
| Accusatif | silentiosum | silentiosăm | silentiosum | silentiosōs | silentiosās | silentiosă |
| Génitif | silentiosī | silentiosae | silentiosī | silentiosōrŭm | silentiosārŭm | silentiosōrŭm |
| Datif | silentiosō | silentiosae | silentiosō | silentiosīs | silentiosīs | silentiosīs |
| Ablatif | silentiosō | silentiosā | silentiosō | silentiosīs | silentiosīs | silentiosīs |
silentiosus \si.len.ti.ˈoː.sus\
- Silencieux.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues
- Catalan : silenciós
- Espagnol : silencioso
- Français : silencieux
- Italien : silenzioso
- Occitan : silenciós
- Portugais : silencioso
Références
- « silentiosus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage