significatus
Latin
Étymologie
- Déverbal de significo (« indiquer, faire connaître, signifier »), dérivé de significatum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | significatŭs | significatūs |
| Vocatif | significatŭs | significatūs |
| Accusatif | significatum | significatūs |
| Génitif | significatūs | significatuum |
| Datif | significatūi ou significatū |
significatibus |
| Ablatif | significatū | significatibus |
significatus \Prononciation ?\ masculin
- Indice, signe.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Signification, sens.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Dénomination.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | significatus | significată | significatum | significatī | significatae | significată |
| Vocatif | significate | significată | significatum | significatī | significatae | significată |
| Accusatif | significatum | significatăm | significatum | significatōs | significatās | significată |
| Génitif | significatī | significatae | significatī | significatōrŭm | significatārŭm | significatōrŭm |
| Datif | significatō | significatae | significatō | significatīs | significatīs | significatīs |
| Ablatif | significatō | significatā | significatō | significatīs | significatīs | significatīs |
significatus \Prononciation ?\
Références
- « significatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage