sententiosus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | sententiōsus | sententiōsă | sententiōsum | sententiōsī | sententiōsae | sententiōsă |
| Vocatif | sententiōse | sententiōsă | sententiōsum | sententiōsī | sententiōsae | sententiōsă |
| Accusatif | sententiōsum | sententiōsăm | sententiōsum | sententiōsōs | sententiōsās | sententiōsă |
| Génitif | sententiōsī | sententiōsae | sententiōsī | sententiōsōrŭm | sententiōsārŭm | sententiōsōrŭm |
| Datif | sententiōsō | sententiōsae | sententiōsō | sententiōsīs | sententiōsīs | sententiōsīs |
| Ablatif | sententiōsō | sententiōsā | sententiōsō | sententiōsīs | sententiōsīs | sententiōsīs |
sententiōsus \Prononciation ?\ masculin
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : sententious
- Espagnol : sentencioso
- Français : sentencieux
Références
- « sententiosus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage