sedentarius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | sedentarius | sedentariă | sedentarium | sedentariī | sedentariae | sedentariă |
| Vocatif | sedentarie | sedentariă | sedentarium | sedentariī | sedentariae | sedentariă |
| Accusatif | sedentarium | sedentariăm | sedentarium | sedentariōs | sedentariās | sedentariă |
| Génitif | sedentariī | sedentariae | sedentariī | sedentariōrŭm | sedentariārŭm | sedentariōrŭm |
| Datif | sedentariō | sedentariae | sedentariō | sedentariīs | sedentariīs | sedentariīs |
| Ablatif | sedentariō | sedentariā | sedentariō | sedentariīs | sedentariīs | sedentariīs |
sedentarius
- Sédentaire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « sedentarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage