sebekritický
Étymologie
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | sebekritický | sebekritická | sebekritické | |
| vocatif | sebekritický | sebekritická | sebekritické | ||
| accusatif | sebekritického | sebekritický | sebekritickou | sebekritické | |
| génitif | sebekritického | sebekritické | sebekritického | ||
| locatif | sebekritickém | sebekritické | sebekritickém | ||
| datif | sebekritickému | sebekritické | sebekritickému | ||
| instrumental | sebekritickým | sebekritickou | sebekritickým | ||
| pluriel | nominatif | sebekritičtí | sebekritické | sebekritická | |
| vocatif | sebekritičtí | sebekritické | sebekritická | ||
| accusatif | sebekritické | sebekritická | |||
| génitif | sebekritických | ||||
| locatif | sebekritických | ||||
| datif | sebekritickým | ||||
| instrumental | sebekritickými | ||||
sebekritický \ˈsɛbɛkrɪtɪt͡skiː\ (comparatif : sebekritičtější, superlatif : nejsebekritičtější)
- Autocritique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
- autokritický
Dérivés
Apparentés étymologiques
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage