scrutabundus

Latin

Étymologie

Dérivé de scrutor (« scruter, examiner »), avec le suffixe -bundus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif scrutabundus scrutabundă scrutabundum scrutabundī scrutabundae scrutabundă
Vocatif scrutabunde scrutabundă scrutabundum scrutabundī scrutabundae scrutabundă
Accusatif scrutabundum scrutabundăm scrutabundum scrutabundōs scrutabundās scrutabundă
Génitif scrutabundī scrutabundae scrutabundī scrutabundōrŭm scrutabundārŭm scrutabundōrŭm
Datif scrutabundō scrutabundae scrutabundō scrutabundīs scrutabundīs scrutabundīs
Ablatif scrutabundō scrutabundā scrutabundō scrutabundīs scrutabundīs scrutabundīs

scrutabundus \Prononciation ?\

  1. Qui scrute.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.