scordium
Français
Étymologie
- Du latin scordium.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| scordium | scordiums |
| \Prononciation ?\ | |
scordium \skɔʁ.djɔm\ masculin
- (Botanique) Scordion.
Le scordium a esté appellé herbe Mithridate, de Mithridates roy de Pont et de Bithynie.
— (Ambroise Paré, Œuvres complètes)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références
- « scordion ou scordium », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage
Latin
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | scordium | scordia |
| Vocatif | scordium | scordia |
| Accusatif | scordium | scordia |
| Génitif | scordiī | scordiōrum |
| Datif | scordiō | scordiīs |
| Ablatif | scordiō | scordiīs |
scordium \Prononciation ?\ neutre
Références
- « scordium », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage