scitus

Latin

Étymologie

Déverbal de scio savoir, trancher, décider »), dérivé de scitum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif scitŭs scitūs
Vocatif scitŭs scitūs
Accusatif scitum scitūs
Génitif scitūs scituum
Datif scitūi
ou scitū
scitibus
Ablatif scitū scitibus

scitus \Prononciation ?\ masculin

  1. Décision, décret.
    • plebi scitu
      par un plébiscite

Synonymes

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif scitus scită scitum scitī scitae scită
Vocatif scite scită scitum scitī scitae scită
Accusatif scitum scităm scitum scitōs scitās scită
Génitif scitī scitae scitī scitōrŭm scitārŭm scitōrŭm
Datif scitō scitae scitō scitīs scitīs scitīs
Ablatif scitō scitā scitō scitīs scitīs scitīs

scitus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de scio.