scholicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien σχολικός, skholikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | scholicus | scholică | scholicum | scholicī | scholicae | scholică |
| Vocatif | scholice | scholică | scholicum | scholicī | scholicae | scholică |
| Accusatif | scholicum | scholicăm | scholicum | scholicōs | scholicās | scholică |
| Génitif | scholicī | scholicae | scholicī | scholicōrŭm | scholicārŭm | scholicōrŭm |
| Datif | scholicō | scholicae | scholicō | scholicīs | scholicīs | scholicīs |
| Ablatif | scholicō | scholicā | scholicō | scholicīs | scholicīs | scholicīs |
scholicus \Prononciation ?\
Références
- « scholicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage