scholasticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien σχολαστικός, skholastikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | scholasticus | scholastică | scholasticum | scholasticī | scholasticae | scholastică |
| Vocatif | scholastice | scholastică | scholasticum | scholasticī | scholasticae | scholastică |
| Accusatif | scholasticum | scholasticăm | scholasticum | scholasticōs | scholasticās | scholastică |
| Génitif | scholasticī | scholasticae | scholasticī | scholasticōrŭm | scholasticārŭm | scholasticōrŭm |
| Datif | scholasticō | scholasticae | scholasticō | scholasticīs | scholasticīs | scholasticīs |
| Ablatif | scholasticō | scholasticā | scholasticō | scholasticīs | scholasticīs | scholasticīs |
scholasticus \Prononciation ?\
- Scolaire, d'école, scolastique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « scholasticus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage