schmollen
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich schmolle |
| 2e du sing. | du schmollst | |
| 3e du sing. | er/sie/es schmollt | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich schmollte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich schmollte |
| Impératif | 2e du sing. | schmolle! |
| 2e du plur. | schmollt! | |
| Participe passé | geschmollt | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
schmollen \ˈʃmɔlən\ (voir la conjugaison)
- Bouder.
Detlef hat sich mit seinem Bruder gestritten, wonach er sich in sein Zimmer verzogen und geschmollt hat.
- Detlef s'est disputé avec son frère, après quoi il s'est retiré dans sa chambre et a boudé.
Prononciation
- Berlin : écouter « schmollen [ˈʃmɔlən] »