sandaracinus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | sandaracinus | sandaracină | sandaracinum | sandaracinī | sandaracinae | sandaracină | 
| Vocatif | sandaracine | sandaracină | sandaracinum | sandaracinī | sandaracinae | sandaracină | 
| Accusatif | sandaracinum | sandaracinăm | sandaracinum | sandaracinōs | sandaracinās | sandaracină | 
| Génitif | sandaracinī | sandaracinae | sandaracinī | sandaracinōrŭm | sandaracinārŭm | sandaracinōrŭm | 
| Datif | sandaracinō | sandaracinae | sandaracinō | sandaracinīs | sandaracinīs | sandaracinīs | 
| Ablatif | sandaracinō | sandaracinā | sandaracinō | sandaracinīs | sandaracinīs | sandaracinīs | 
sandaracinus \Prononciation ?\
- De sandaraque.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Références
- « sandaracinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage