rufian
: rufián
Français
Étymologie
- → voir ruffian
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| rufian | rufians |
| \ʁy.fjɑ̃\ | |
rufian \ʁy.fjɑ̃\ masculin
- Variante de ruffian.
Variantes
Traductions
→ voir ruffian
Prononciation
- Vosges (France) : écouter « rufian [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références
- Dictionnaire de l’Académie française, huitième édition, 1932-1935 (rufian)
Étymologie
- De l’italien ruffiano.
Nom commun
rufian masculin
- Rufien, paillard, maquereau.
Variantes
Références
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- De l’italien ruffiano.
Nom commun
rufian \ryˈfja\ masculin
Variantes
Dérivés
Prononciation
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage