rubricus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | rubricus | rubrică | rubricum | rubricī | rubricae | rubrică |
| Vocatif | rubrice | rubrică | rubricum | rubricī | rubricae | rubrică |
| Accusatif | rubricum | rubricăm | rubricum | rubricōs | rubricās | rubrică |
| Génitif | rubricī | rubricae | rubricī | rubricōrŭm | rubricārŭm | rubricōrŭm |
| Datif | rubricō | rubricae | rubricō | rubricīs | rubricīs | rubricīs |
| Ablatif | rubricō | rubricā | rubricō | rubricīs | rubricīs | rubricīs |
rubricus \Prononciation ?\
Dérivés
- rubrica (« ocre »)
- rubricatus (« rougi »)
- rubricosus (« plein de terre rouge »)
Références
- « rubricus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage