rubens
: Rubens
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | rubens | rubens | rubens | rubentēs | rubentēs | rubentia |
| Vocatif | rubens | rubens | rubens | rubentēs | rubentēs | rubentia |
| Accusatif | rubentem | rubentem | rubens | rubentēs | rubentēs | rubentia |
| Génitif | rubentis | rubentis | rubentis | rubentium | rubentium | rubentium |
| Datif | rubentī | rubentī | rubentī | rubentibus | rubentibus | rubentibus |
| Ablatif | rubentī | rubentī | rubentī | rubentibus | rubentibus | rubentibus |
rubens \Prononciation ?\
- Participe présent de rubeo (« rougir, être rouge »).
Synonymes
Références
- « rubens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage