rostratus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | rostratus | rostrată | rostratum | rostratī | rostratae | rostrată |
| Vocatif | rostrate | rostrată | rostratum | rostratī | rostratae | rostrată |
| Accusatif | rostratum | rostratăm | rostratum | rostratōs | rostratās | rostrată |
| Génitif | rostratī | rostratae | rostratī | rostratōrŭm | rostratārŭm | rostratōrŭm |
| Datif | rostratō | rostratae | rostratō | rostratīs | rostratīs | rostratīs |
| Ablatif | rostratō | rostratā | rostratō | rostratīs | rostratīs | rostratīs |
rostratus \Prononciation ?\
- Rostré, en forme de bec, de groin, de museau.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Orné de rostres.
rostrata columna.
- colonne rostrale qui, ornée des rostres des navires pris par Duilius sur les Carthaginois, lors de la première guerre punique, ornait le forum romain.
Quasi-synonymes
Voir aussi
- colonne rostrale sur l’encyclopédie Wikipédia
Références
- « rostratus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage