rido
: ridò
Étymologie
- Du français rideau.
Nom commun
rido \Prononciation ?\
- Rideau.
Dam nan ap lave rido yo.
- La dame lave les rideaux.
Espéranto
Étymologie
- Dérivé du verbe espérantiste ridi
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | rido \ˈri.do\ |
ridoj \ˈri.doj\ |
| Accusatif | ridon \ˈri.don\ |
ridojn \ˈri.dojn\ |
rido \ˈri.do\
- Rire.
Apparentés étymologiques
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « rido [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « rido [Prononciation ?] »
- Białystok (Pologne) : écouter « rido [Prononciation ?] » (bon niveau)
Étymologie
- mot composé de rid- et -o « substantif »
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| rido \Prononciation ?\ |
ridi \Prononciation ?\ |
rido \ˈri.dɔ\
- Rire.
- m renmen rido wouj sa anpil.
- j'aime beaucoup cette rideau rouge.
- m renmen rido wouj sa anpil.
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe rir | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | (masculin singulier) rido | |
rido \ʀˈi.du\ (Lisbonne) \xˈi.dʊ\ (São Paulo)
- Participe passé masculin singulier de rir.