rhythmicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ῥυθμικός, rhythmikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | rhythmicus | rhythmică | rhythmicum | rhythmicī | rhythmicae | rhythmică | 
| Vocatif | rhythmice | rhythmică | rhythmicum | rhythmicī | rhythmicae | rhythmică | 
| Accusatif | rhythmicum | rhythmicăm | rhythmicum | rhythmicōs | rhythmicās | rhythmică | 
| Génitif | rhythmicī | rhythmicae | rhythmicī | rhythmicōrŭm | rhythmicārŭm | rhythmicōrŭm | 
| Datif | rhythmicō | rhythmicae | rhythmicō | rhythmicīs | rhythmicīs | rhythmicīs | 
| Ablatif | rhythmicō | rhythmicā | rhythmicō | rhythmicīs | rhythmicīs | rhythmicīs | 
rhythmicus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « rhythmicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage