retributor
Latin
Étymologie
- Déverbal de retribuo (« rendre, restituer, rétribuer »), dérivé de retributum, avec le suffixe -tor.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | retributor | retributorēs |
| Vocatif | retributor | retributorēs |
| Accusatif | retributorem | retributorēs |
| Génitif | retributoris | retributorum |
| Datif | retributorī | retributoribus |
| Ablatif | retributorĕ | retributoribus |
retributor \Prononciation ?\ masculin
- Rétributeur.
gratia retributoris.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Références
- « retributor », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « retributor », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage