restrictiu
Étymologie
- Du latin restrictivus.
Adjectif
restrictiu masculin
- Qui resserre, réprime, contracte.
Références
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Catalan
Étymologie
- Du latin restrictivus.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | restrictiu [Prononciation ?] |
restrictius [Prononciation ?] |
| Féminin | restrictiva [Prononciation ?] |
restrictives [Prononciation ?] |
restrictiu [Prononciation ?]
Étymologie
- Du latin restrictivus.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | restrictiu \restɾitˈtiw\ |
restrictius \restɾitˈtiws\ |
| Féminin | restrictiva \restɾitˈti.βo̞\ |
restrictivas \restɾitˈti.βo̞s\ |
restrictiu [restɾitˈtiw] (graphie normalisée)
Prononciation
- languedocien : [restɾitˈtiw]
- provençal : [ʁestʁitˈtjew]
- rouergat : [restɾitˈtju]
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage