reperticius

Latin

Étymologie

Dérivé de repertus, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif reperticius reperticiă reperticium reperticiī reperticiae reperticiă
Vocatif reperticie reperticiă reperticium reperticiī reperticiae reperticiă
Accusatif reperticium reperticiăm reperticium reperticiōs reperticiās reperticiă
Génitif reperticiī reperticiae reperticiī reperticiōrŭm reperticiārŭm reperticiōrŭm
Datif reperticiō reperticiae reperticiō reperticiīs reperticiīs reperticiīs
Ablatif reperticiō reperticiā reperticiō reperticiīs reperticiīs reperticiīs

reperticius \Prononciation ?\

  1. Trouvé, recueilli sur la voie publique.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références