relictus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | relictŭs | relictūs |
| Vocatif | relictŭs | relictūs |
| Accusatif | relictum | relictūs |
| Génitif | relictūs | relictuum |
| Datif | relictūi ou relictū |
relictibus |
| Ablatif | relictū | relictibus |
relictus \Prononciation ?\ masculin
- Abandon, délaissement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
- relictio
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | relictus | relictă | relictum | relictī | relictae | relictă |
| Vocatif | relicte | relictă | relictum | relictī | relictae | relictă |
| Accusatif | relictum | relictăm | relictum | relictōs | relictās | relictă |
| Génitif | relictī | relictae | relictī | relictōrŭm | relictārŭm | relictōrŭm |
| Datif | relictō | relictae | relictō | relictīs | relictīs | relictīs |
| Ablatif | relictō | relictā | relictō | relictīs | relictīs | relictīs |
relictus \Prononciation ?\
Références
- « relictus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage