regnatrix
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | regnātrīx | regnātrīcēs |
| Vocatif | regnātrīx | regnātrīcēs |
| Accusatif | regnātrīcem | regnātrīcēs |
| Génitif | regnātrīcis | regnātrīcum |
| Datif | regnātrīcī | regnātrīcibus |
| Ablatif | regnātrīcĕ | regnātrīcibus |
regnātrīx \reɡˈnaː.triːks\ féminin (pour un homme, on dit : regnator)
- Souveraine.
in domo regnatrice
— (Tacite. A. 1, 4.)- chez l’impératrice.
Dérivés dans d’autres langues
- Conventions internationales : Cyanopterus regnatrix, Dysphania regnatrix, Gnophomyia regnatrix, Melanchroia regnatrix, Xanthopastis regnatrix
Références
- « regnatrix », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage