reglapir
Français
Étymologie
Verbe
reglapir \ʁə.ɡla.piʁ\ intransitif, parfois transitif 2e groupe (voir la conjugaison)
Prononciation
- France (Lyon) : écouter « reglapir [Prononciation ?] »
- Lyon (France) : écouter « reglapir [Prononciation ?] »
- Somain (France) : écouter « reglapir [Prononciation ?] »