rectura
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | rectură | recturae | 
| Vocatif | rectură | recturae | 
| Accusatif | recturăm | recturās | 
| Génitif | recturae | recturārŭm | 
| Datif | recturae | recturīs | 
| Ablatif | recturā | recturīs | 
rectūra \Prononciation ?\ féminin
Références
- « rectura », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage