rectos
Français
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| recto | rectos | 
| \ʁɛk.to\ | |
rectos \ʁɛk.to\ masculin
- Pluriel de recto.
Prononciation
Homophones
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Anglais
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| recto \ˈɹɛk.toʊ\ ou \ˈɹɛk.təʊ\ | rectos \ˈɹɛk.toʊz\ ou \ˈɹɛk.təʊz\ | 
rectos \ˈɹɛk.toʊz\ (États-Unis), \ˈɹɛk.təʊz\ (Royaume-Uni)
- Pluriel de recto.
Espagnol
Forme d’adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | recto | rectos | 
| Féminin | recta | rectas | 
rectos \ˈrek.tos\
- Masculin pluriel de recto.
Prononciation
- Madrid : \ˈrek.tos\
- Séville : \ˈrek.toh\
- Mexico, Bogota : \ˈrek.t(o)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈrek.toh\
- Montevideo, Buenos Aires : \ˈrek.tos\
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | recto | rectos | 
| Féminin | recta | rectas | 
rectos \ʀˈɛk.tuʃ\ (Lisbonne) \xˈɛ.kə.tʊs\ (São Paulo)
- Masculin pluriel de recto.