reciproco

Voir aussi : reciprocó, recíproco

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe reciprocar
Indicatif Présent (yo) reciproco
(tú) reciproco
(vos) reciproco
(él/ella/ello/usted) reciproco
(nosotros-as) reciproco
(vosotros-as) reciproco
(os) reciproco
(ellos-as/ustedes) reciproco
Imparfait (yo) reciproco
(tú) reciproco
(vos) reciproco
(él/ella/ello/usted) reciproco
(nosotros-as) reciproco
(vosotros-as) reciproco
(os) reciproco
(ellos-as/ustedes) reciproco
Passé simple (yo) reciproco
(tú) reciproco
(vos) reciproco
(él/ella/ello/usted) reciproco
(nosotros-as) reciproco
(vosotros-as) reciproco
(os) reciproco
(ellos-as/ustedes) reciproco
Futur simple (yo) reciproco
(tú) reciproco
(vos) reciproco
(él/ella/ello/usted) reciproco
(nosotros-as) reciproco
(vosotros-as) reciproco
(os) reciproco
(ellos-as/ustedes) reciproco

reciproco \re.θiˈpɾo.ko\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de reciprocar.

Prononciation

Latin

Étymologie

De reciprocus qui revient au point de départ »).

Verbe

reciprocō, infinitif : reciprocāre, parfait : reciprocāvī, supin : reciprocātum \Prononciation ?\ (voir la conjugaison)

  1. transitif : Faire aller et venir, ramener en arrière à nouveau.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. intransitif : Avoir un mouvenment alternatif, de flux et reflux.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Dérivés

  • reciprocatio mouvement de va-et-vient, réciprocité »)
  • recirpocātŭs mouvement alternatif »)

Forme d’adjectif

reciproco \Prononciation ?\

  1. Datif masculin et neutre singulier de reciprocus.
  2. Ablatif masculin et neutre singulier de reciprocus.

Références