radiotechnický
Étymologie
- Dérivé de radiotechnika, avec le suffixe -ský.
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | radiotechnický | radiotechnická | radiotechnické | |
| vocatif | radiotechnický | radiotechnická | radiotechnické | ||
| accusatif | radiotechnického | radiotechnický | radiotechnickou | radiotechnické | |
| génitif | radiotechnického | radiotechnické | radiotechnického | ||
| locatif | radiotechnickém | radiotechnické | radiotechnickém | ||
| datif | radiotechnickému | radiotechnické | radiotechnickému | ||
| instrumental | radiotechnickým | radiotechnickou | radiotechnickým | ||
| pluriel | nominatif | radiotechničtí | radiotechnické | radiotechnická | |
| vocatif | radiotechničtí | radiotechnické | radiotechnická | ||
| accusatif | radiotechnické | radiotechnická | |||
| génitif | radiotechnických | ||||
| locatif | radiotechnických | ||||
| datif | radiotechnickým | ||||
| instrumental | radiotechnickými | ||||
radiotechnický \Prononciation ?\
- Radiotechnique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage