raaka
Étymologie
Adjectif
| Nature | Forme |
|---|---|
| Positif | raaka |
| Comparatif | raaempi |
| Superlatif | raaain |
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | raaka | raa’at |
| Génitif | raa’an | raakojen raakain (rare) |
| Partitif | raakaa | raakoja |
| Accusatif | raaka [1] raa’an [2] |
raa’at |
| Inessif | raa’assa | raa’oissa |
| Élatif | raa’asta | raa’oista |
| Illatif | raakaan | raakoihin |
| Adessif | raa’alla | raa’oilla |
| Ablatif | raa’alta | raa’oilta |
| Allatif | raa’alle | raa’oille |
| Essif | raakana | raakoina |
| Translatif | raa’aksi | raa’oiksi |
| Abessif | raa’atta | raa’oitta |
| Instructif | — | raa’oin |
| Comitatif | — | raakoine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | raakani | raakamme |
| 2e personne | raakasi | raakanne |
| 3e personne | raakansa | |
raaka \ˈrɑː.kɑ\
- Brut, cru, vert.
Perunat ovat vielä raakoja.
- Les pommes de terre sont encore crues.
- Brut, cruel, rude.
Raaka luonne.
- Une personnalité cruelle.
Dérivés
- raa’asti
- raaka-aine
- raakaöljy (pétrole brut)
- raakuus
- raakalainen
- raaistaa
- raaistua
Nom commun
raaka \ˈrɑː.kɑ\
Forme de nom commun
raaka \ˈrɑːkɑ\
- Accusatif II singulier de raaka.