rým
Étymologie
- Du vieux haut allemand rim devenu Reim en allemand.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | rým | rýmy |
| Génitif | rýmu | rýmů |
| Datif | rýmu | rýmům |
| Accusatif | rým | rýmy |
| Vocatif | rýme | rýmy |
| Locatif | rýmu | rýmech |
| Instrumental | rýmem | rýmy |
rým \riːm̩\ masculin inanimé
Dérivés
Forme de nom commun
rým \Prononciation ?\
- Génitif pluriel de rýma.
Voir aussi
- rým sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)