råka
: raka
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Conjugaison de råka | Actif | Passif |
|---|---|---|
| Infinitif | råka | råkas |
| Présent | råkar | råkas |
| Prétérit | råkade | råkades |
| Supin | råkat | råkats |
| Participe présent | råkande | — |
| Participe passé | — | råkad |
| Impératif | råka | — |
råka \Prononciation ?\ transitif
- Rencontrer, trouver.
Jag vet var man kan råka honom.
- Je sais où on peut le voir.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | råka | råkan |
| Pluriel | råkor | råkorna |
råka \Prononciation ?\ commun
- (Ornithologie) Corbeau freux.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « råka [Prononciation ?] »
Références
- Ferdinand Schulthess, Svensk-fransk ordbok, 1922, 1re édition → consulter cet ouvrage