quinquagenarius
Latin
Étymologie
- Dérivé de quinquageni (« cinquante »), avec le suffixe -arius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | quinquagenarius | quinquagenariă | quinquagenarium | quinquagenariī | quinquagenariae | quinquagenariă |
| Vocatif | quinquagenarie | quinquagenariă | quinquagenarium | quinquagenariī | quinquagenariae | quinquagenariă |
| Accusatif | quinquagenarium | quinquagenariăm | quinquagenarium | quinquagenariōs | quinquagenariās | quinquagenariă |
| Génitif | quinquagenariī | quinquagenariae | quinquagenariī | quinquagenariōrŭm | quinquagenariārŭm | quinquagenariōrŭm |
| Datif | quinquagenariō | quinquagenariae | quinquagenariō | quinquagenariīs | quinquagenariīs | quinquagenariīs |
| Ablatif | quinquagenariō | quinquagenariā | quinquagenariō | quinquagenariīs | quinquagenariīs | quinquagenariīs |
quinquagenarius \Prononciation ?\
Références
- « quinquagenarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage