purta
: purtà
Étymologie
- Du latin portare.
Verbe
| Formes du verbe | |
|---|---|
| Forme | Flexion |
| Infinitif | a purta |
| 1re personne du singulier Présent de l’indicatif |
port |
| 3e personne du singulier Présent du subjonctif |
să poarte |
| Participe | purtat |
| Conjugaison | groupe I |
a purta \pur.ˈta\ transitif 1er groupe (voir la conjugaison)
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « purta [Prononciation ?] »
- Craiova (Roumanie) : écouter « purta [Prononciation ?] »