punctus

Latin

Étymologie

Déverbal de pungo, dérivé de punctum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif punctŭs punctūs
Vocatif punctŭs punctūs
Accusatif punctum punctūs
Génitif punctūs punctuum
Datif punctūi
ou punctū
punctibus
Ablatif punctū punctibus

punctus \Prononciation ?\ neutre

  1. Piqûre.

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif punctus punctă punctum punctī punctae punctă
Vocatif puncte punctă punctum punctī punctae punctă
Accusatif punctum punctăm punctum punctōs punctās punctă
Génitif punctī punctae punctī punctōrŭm punctārŭm punctōrŭm
Datif punctō punctae punctō punctīs punctīs punctīs
Ablatif punctō punctā punctō punctīs punctīs punctīs

punctus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de pungo.

Références