pullarius
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de pullus, avec le suffixe -arius.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif pullarius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | pullarius | pullariă | pullarium | pullariī | pullariae | pullariă |
| Vocatif | pullarie | pullariă | pullarium | pullariī | pullariae | pullariă |
| Accusatif | pullarium | pullariăm | pullarium | pullariōs | pullariās | pullariă |
| Génitif | pullariī | pullariae | pullariī | pullariōrŭm | pullariārŭm | pullariōrŭm |
| Datif | pullariō | pullariae | pullariō | pullariīs | pullariīs | pullariīs |
| Ablatif | pullariō | pullariā | pullariō | pullariīs | pullariīs | pullariīs |
pullarius \Prononciation ?\
- Relatif aux petits des animaux.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | pullarius | pullariī |
| Vocatif | pullarie | pullariī |
| Accusatif | pullarium | pullariōs |
| Génitif | pullariī | pullariōrum |
| Datif | pullariō | pullariīs |
| Ablatif | pullariō | pullariīs |
pullarius \Prononciation ?\ masculin
Références
- « pullarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage