proscissum
Latin
Étymologie
- Substantivation du participe du verbe proscindo (« fendre la terre, labourer »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | proscissum | proscissa |
| Vocatif | proscissum | proscissa |
| Accusatif | proscissum | proscissa |
| Génitif | proscissī | proscissōrum |
| Datif | proscissō | proscissīs |
| Ablatif | proscissō | proscissīs |
proscissum \Prononciation ?\ neutre 2e déclinaison
Forme de verbe
proscissum \Prononciation ?\
- Supin de proscindo.
- nominatif neutre singulier de proscissus.
- vocatif neutre singulier de proscissus.
- accusatif masculin et neutre singulier de proscissus.
Références
- « proscissum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage