promovieren
Allemand
Étymologie
- Du latin promovere.
 
Verbe
| Mode ou temps  | 
Personne | Forme | 
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich promoviere | 
| 2e du sing. | du promovierst | |
| 3e du sing. | er/sie/es promoviert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich promovierte | 
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich promovierte | 
| Impératif | 2e du sing. | promoviere promovier!  | 
| 2e du plur. | promoviert! | |
| Participe passé | promoviert | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
promovieren \promoˈviːr ən\ (voir la conjugaison)
Prononciation
- Berlin : écouter « promovieren [pʁomoˈviːʁən] »